eski türkçe dönemine ait yazılı kaynaklar ne demek?

Eski Türkçe dönemi 5. yüzyıldan 10. yüzyıla kadar süren bir dönemdir. Bu dönemde yazılan metinler pek çok farklı disiplinde değerlidir. Türk tarihi açısından önemli bilgiler içerir ve Türk dilinin gelişimini anlamak açısından da oldukça kıymetlidir. Eski Türkçe dönemi yazılı kaynakları bazıları aşağıda listelenmiştir:

1. Orhun Yazıtları: Eski Türkçe'nin en önemli kaynaklarından biri olan Orhun Yazıtları, İstanbul'dan 600 km uzaktaki bugünkü Moğolistan sınırları içinde yer alan Orhun Vadisi'nde bulunmuştur. Göktürk Kağanlığı döneminden kalma bu yazıtlar, Türk tarihindeki en eski yazılı kaynaklardandır.

2. Yenisey Yazıtları: Yenisey Irmağı havzasında bulunan bu yazıtlar, Göktürk Kağanlığı ve Uygur Kağanlığı dönemlerine ait eserlerdir. İçerik olarak savaşın getirdiği zorlukları ve Sibirya'da yaşayan Türk halkları hakkında bilgiler verir.

3. Altay Yazıtları: Altay Dağları'nda bulunan bu yazıtlar, 9. yüzyıla aittir. İçerik olarak Türklerin Budizm ve Maniheizm gibi farklı dinleri nasıl benimsediği hakkında önemli bilgiler sağlar.

4. Endülüslü El-Harizmi'nin Kâmilü's-Sınâat: Matematikçi El-Harizmi, 9. yüzyılda Harzem bölgesinde yaşamıştır. Kitabı, İslam medeniyetinin tıp, kimya, metalurji, dokumacılık gibi konulardaki bilimsel başarıları hakkında önemli bilgiler verir.

5. Divan-ı Lügat'it Türk: Kaşgarlı Mahmud tarafından 1072 yılında yazılan bu kitap, Türkçenin ilk dil bilgisi kitabıdır. Kitapta Türk toplumunun kültürel ve dilsel yapısı hakkında bilgilerin yanı sıra Türkçede kullanılan kelimelerin anlamları ve kökenleri hakkında da bilgiler yer alır.